Psychology of Santa Claus

December 6, feast day ngayon ng ating Christmas icon or our Father Christmas na si Santa. Napagkwentuhan na namin sa aming librong The Secret Book of the Philippines ang tungkol ke Santa at nabigyang pasakalye ang sinasabing alter-ego niya na si Black Pete, subalit hanggang doon lang, bitin.

Sino nga ba si Black Pete? Mahalaga bang malaman ‘to ng sambayanang Pilipino at ng mga netizens? Makakatulong ba ‘to sa pang araw-araw na pakikisalamuha sa social networks? Napapanahon ba ‘tong pagusapan talaga ngayon gayong andaming nasalanta ng manmade typhoon na si Yolanda? Ewan. Siguro hindi nga, kumakatok lang talaga siya sa aming utak na siya ay pagusapan.

Si Black Pete ang sinasabing companion ni Santa sa pamimigay ng gifts, kilalang-kilala siya sa mga bansang Europa ngunit madami rin tumutuligsa rito dahil masyado daw racist. Sort of slave din daw kasi talaga ni Santa si Black Pete and black pa ang kulay. May mga nagsasabi naman na si Black Pete at Krampus (the evil twin brother/alter-ego) ay iisa o silang tatlo ay iisa sa isang persona? Gulo. Basta ang alam natin mahaba balbas niya kulay puti, pula ang suot, mataba at mahilig uminom ng Coca-cola.

Siguro nga sa likod ng pagiging charming and cuddly looks ni Santa andun ang complexity or multiple personality disorder niya. At isa na dun ang character na si Krampus, common knowledge lalu na sa Germany ang tungkol ke Krampus na siyang evil side o evil twin brother ni Santa (parang Dr. Jekyll and Hyde) na siyang nagpaparusa sa mga naughty children. Katunayan common din sa kanila ang mga greeting cards na may imahe ng grotesque-looking na si Krampus. Imagine, maka-receive ka ng Christmas card na may image ng horned-furry-monster na nakalabas ang mahabang pulang dila hawak ang buhok ng isang batang nakakadena ‘di ba?

Marahil ibig lang iparating ng Santa-Krampus psychology na ito ang duality in everything. Good-bad, happy-sad, polarities, etc. At hindi na din siguro nakarating sa atin ang character na si Krampus dahil sa mataas at malakas na censorship sa ating bansa. Mantakin mo kung may greeting cards tayong ganun dito, bago mo mabasa ang message may paalala munang “Itong Card na ito ay Rated SPG”.

Maaari din na repleksyon ito ng bawat isa sa atin na may tinatagong “beast within” sa likod ng ating mga ngiti, fashion, and gadgets. Pero sabi nga everything works in subliminal form, tulad ng paborito nating kakanin tuwing magpapasko o simbang gabi na Puto Bumbong at Bibingka na siyang simbolo ng human sex organ to celebrate the pagan fertility rites on winter solstice or Christmas. Puto Bumbong is the phallus and Bibinga is the womb or vagina. Kaya ‘wag na tayong magtaka kung bakit isa ang Bibingka sa many alternative names ng kepyas at kung bakit kelangan pukpukin ang Puto Bumbong habang niluluto.

Regarding Santa, overrated na ‘to at sobrang cliché subalit ‘yun talaga e nasa subconscious na kasi natin siya due to centuries of programming. At ang ating subconscious mind ay may kakayanang makabasa ng mga jumbled words or hidden messages and symbols katulad ng bata sa cover photo nito.

Or baka naman sumusunod lang ‘yung bata sa bilin ni Jesus Christ na “love your enemy” ‘di ba?

HO! HO! HO! Happy Holidays ;)   

NURSERY RHYMES HIDDEN CRIMES

                                  “Nursery rhymes are said, verses in my head

                                   Into my childhood they're spoon fed

                                   Hidden violence revealed, darkness that seems real

                                   Look at the pages that cause all this evil” 

                                                                  ~ Korn (Shoots and Ladders)

Naaalala mo pa ba ‘yung mga panahon na mistulang bigote ng pusa ang bakat ng sipon mo sa mukha, tag-libag ang leeg at kilikili na tipong pwede nang taniman ng kamote kakalaro at kakakanta sa gitna ng kalye? Kung hindi na, malamang sign of aging na ‘yan. Kung oo naman, malamang alam mo din ‘tong mga pambatang kanta na babanggitin ko. Tara mga bata tuklasin natin ang hiwaga… (tutugtog ang I Love You song by Barney)

Laos na ang Angry Bird, Plants vs. Zombies, Farmville at ang Bad Piggies hindi nag-click pero sariwa pa din sa aking balintataw ang mga laro noong araw (“noong araw” talaga, halatang matanda na). Kung bakit bigla ko nag-nostalgic mode ay dahil sa kaka-slice ko ng prutas sa larong Fruit Ninja, putragis hindi ko ma-beat high score ng pamangkin ko! Bigla ko naisip ‘yung ilan sa mga kanta sa mga laro noon, at ngayon ko lang natanto, ngayon mismo, eksakto-impunto 5:07pm March 15, 2013 Friday na kung hindi nonsense ay may pagka-morbid ang mga kantang ‘yun kasama na ang ilan sa mga Filipino folk song.

Umpisahan natin sa Nanay-Tatay Gusto Kong Tinapay. Kung papansinin mo masyadong mautos ang kantang ‘to, at kung hindi ka sumunod pipingutin ka sa tenga. Sort of childrens domination over the elders, in short inuudyukan tayong maging spoiled brat.

Next ang Langit-Lupa-Impyerno. Despite sa fact na metaphysical ang topic sa chant na ito na masyadong heavy para sa mga chikiting ay ito ang pinakapopular sa lahat. Take note ang lyrics ha, “saksak puso tulo ang dugo”, bayolente hindi ba? Wala pa kasing MTRCB noon. Mantakin mo bata pa tayo ino-open na ang ating murang kaisipan sa 3 possible worlds and that death is inevitable.

Subalit in reality, soft pa talaga ‘yang dalawang kanta na ‘yan dahil kung brutality ang paguusapan ay wala nang mas bubrutal pa sa Sitsiritsit Alibangbang! Andun ang art of cursing, biruin mo “Kung ayaw mong magpautang, Uubusin ka ng langgam”, napaka-rude hindi ba? Eto pa mas wicked ang susunod na linya, “Pasakayin yaring bata Pagdating sa Maynila, Ipagpalit sa manyika.” saka “Pasukubin yaring sanggol Pagdating sa Malabon, Ipagpalit sa bagoong.”. Solid ang cruelness ‘di ba? Bata ipagpalit sa manyika, sanggol ipagpalit sa bagoong. Taob ang lyrics ng mga brutal bands like Cannibal Corpse, Slayer, and Slipknot!

‘Yung iba naman medyo nagpreno. Hindi sila brutal pero sensual, tulad ng Si Nena Ay Bata Pa, Asawa ni Marie, atsaka ‘yung may “Pulis-pulis titi mong matulis, bumbay-bumbay titi mong matibay”. Meron pa ‘yung “Sabihin mo sa Nanay mo break na kame, nakita ko panty niya ganun kalaki (momostra ng malaki)”.

At kung nonsense na ‘tong mga pinagsasasabi ko e mas nonsense talaga ang Penpen de Sarapen. Masarap kantahin, catchy, at makulit ang mga words pero don’t make any sense talaga.

Maski mga English nursery rhyme may mga tinatagong dark messages din like Ring Around The Rosy, London Bridge and many more.

Naku mukhang inaantok na si baby sa kwento ko, sige kantahan na lang natin siya ng Rock-a-bye Baby.

“Rock-a-bye baby, on the treetop, When the wind blows, the cradle will rock, When the bough breaks, the cradle will fall, And down will come baby, cradle and all.”

So anong punto ng artikulong ito? Simple lang ang ma-realize natin na mahirap hulihin ang Alimango sa dagat pagkat ito’y nangangagat.

Bonus Question (isulat sa kwaderno then i-send to all or GM sa mga textmates): “Totoo bang nangangagat ang Alimango?”.