Please Get a Copy of Our New Book :)

Sa Kailaliman Ay May Sukdulan Din...
by Gen Thalz

Available @ Amazon.com

Click link below:

http://www.amazon.com/Kailaliman-May-Sukdulan-Tagalog-Edition/dp/1512326208

LABABO [short story]

"Lababo"
[a short story] by Gen Thalz

Liquid detergent soap.
2 tasang mainit na tubig
Wanted Tubero/02-3656760
Boy Kuko

10am. Lunes. Tulad nang kinagawian, eksakto-impunto sa oras kung buksan ng mga gwardiya ang mga pintuan ng isang mall sa Quezon City. Madami agad tao, nagaabang, nagmamadaling makapasok. Kaya naman pagbukas ng pintuan mistulang mga nakawala sa hawla ang mga mamimili sa pagmamadali na para bang last day na ng mall. Ambibilis maglakad lalu na yung isang babae na naka-sleeveless, "pek-pek" short, at high-heels na mga 3 inches ang taas. May dala syang paper bag at patungo sa palikuran.

Pagdating sa banyo agad sya dumeretso sa isang cubicle, binuksan ang pintuan at biglang napatili, "Aaaaaaaaaaaaaaaaah!". Umalingawngaw ang tili, naalarma ang mga gwardiya. Pinuntahan agad ang nasabing cr at dito nila nasalubong ang babae na humahangos, "May lalake...may lalake...!", hinihingal nitong sabi. "Anong lalake? Kabubukas lang ng mall.", "Meron! Andun sa female, sa cubicle!". Pinasok ng dalawa sa gwardiyang rumispunde ang cr. Dito nila nakita ang isang lalake, naka-sando, pantalon, ngunit walang sapin sa paa ang hindi magkamayaw kung panong tatakas.

"Hoy! Tigil!", sigaw ng isang gwardiya habang nakatutok ang baril. Huminto naman agad ang lalake at nagtaas ng kamay, "Wala kong kasalanan... Nagaayos lang ako ng lababo, hindi ko alam bat ako napunta dito.. Asan ako?!.", pagsusumamo nito. Agad siyang dinakma at binitbit palabas ng dalawang gwardiya, "Anong hindi mo alam, sa opisina ka namin magpaliwanag! Ang aga-aga nang gugulo ka dito!", yamot na sabi ng isang gwardiya.

Dinala ang lalake sa isang silid ng security office kung saan ini-interrogate ang mga nahuhuling shoplifters, nawawalang bata at iba pang violators ng mall. Medyo mainit sa loob, walang bintana at tanging ceiling fan lang ang nagsisilbing hangin doon. Pagpasok ng chief security sa silid, "Bakit ka nasa cr ng mga babae? Mamboboso ka no? Ang aga-aga, may dala ka pang flashlight ha, at anong gagawin mo dito sa liyabe ha?!", "Sir wala kong kasalanan papaliwanag ko po 'yan, wala ho kong ginagawa, nagaayos lang ako ng-", "Lahat naman sinasabi 'yan...", snob na sagot ng pulis habang nagbubuklat ng notebook gamit ang daliring nilawayan.

"Ganto po kasi 'yun sir, aayusin ko sana 'yung baradong lababo namin sa bahay. Nung binuksan ko yung pinto sa baba mismo ng lababo kung nasan ang tubo, nagtaka ko bakit parang anlayo nito. Kaya kumuha muna ko ng flashlight (sabay tingin sa flashlight na nasa mesa). Gumapang ako paloob para abutin ang tubo kaso nagtataka ko bat parang hindi ko maabot, palayo nang palayo...", "Tapos ano? Bigla ka nahulog sa kawalan at namalayan mo na lang nandun ka na sa cr?", singit ng chief security na bugnot sa salaysay ng lalake. "Ganun nga ho! Pano nyo nalaman sir?", gulat na sabi ng lalake. Suminghal ang chief security, "Lakas ng tama mo boy, ano ba tinira mo?", "Sir maniwala kayo, nagsasabi ko ng totoo! Hindi ko talaga alam bat ako nandito! Hindi ko nga alam anong lugar 'to, kung nasan ako?! Please naman sir...". Hindi nakikinig si chief tuloy lang ito sa pagsulat sa notebook, "Pati binigay mong ID kagaguhan e...", "Sir lisensya ko talaga 'yun... Please sir maniwala kayo...", "Pangalan mo ulet?", "Felisto po (tinignan sya pailalim ni chief). Felisto Swaklantora ho.". Napakunot ang noo ng chief security, "Anong klaseng pangalan 'yan? Sulat mo.". Yamot nitong sabi sabay abot ng notebook at ballpen sa lalake.

Matapos maisulat ng lalake ang kanyang pangalan, tumayo si chief. "Sandali nga, 'wag kang aalis dyan. Tse-tsekin ko lang 'yung pina-research ko.". Naghimas lang ng mukha ang lalake gamit ang dalawang palad pataas sa buhok sabay yuko habang nakadiin ang dalawang kamay sa ulo at pilit iniisip kung nasan sya at panong napunta sya sa lugar na 'yun. Ibinilin naman ni chief sa gwardiyang nakaupo sa labas ng pintuan ng silid na bantayan ang lalake.

"Balita?", "Sir walang record sa kahit saan ang lalake, maski ang ahensyang nag-issue ng lisensya nya wala din.", "Sinasabi ko na nga ba...", "Pero sir may nabasa ko sa net tungkol sa Biringan City na nasa address nung lalake.", "Ano isa daw itong lugar tambayan ng mga batang sabog?", "Hindi sir, kwentong kababalaghan (nagsalubong lang ng kilay si chief). Invisible city raw ito sa may bandang Samar. Parang lugar ng mga engkanto ba na 'di sinasadyang napupuntahan ng mga taga--dun. 'Di ko alam kung totoo sir pero natalakay din pala 'to sa Mel & Joey noon, panoorin nyo to...", salaysay ng gwardiyang naatasang mag-research ni chief. Natatawa si chief pero seryoso pa din nyang pinanood ang sinasabing video sa youtube.

"Kalokohan 'yan! Ginagago lang tayo ng ungas na 'yun!", inis na sabi ni chief habang pabalik sa silid na ilang hakbang lang ang layo mula sa computer desk bitbit ang lisensya ng lalake. "Ok. Tama na ang lok-", napahinto ang chief dahil wala dun ang lalake. Agad sinita ang bantay, "Asan 'yung lalake?!", "Sir andyan po, wala pong lumalabas dito kanina pa...", "PUNYETA! WALA NGA!!!". Nagkagulo ang mga sekyu na naroon sa security office dahil sa bulyaw na 'yun ni chief. Lahat sila walang nakita o hindi nakitang lumabas sa silid ang lalake at maliit lang ang office para hindi nila mapansin 'yun kaya naman lahat ay nagtataka. Pina-check ng chief sa cctv monitors, wala din. Ginalugad nila ang buong opisina kung may posibleng malulusutan, wala din. Tanging liyabe at flashlight lang ang naiwang bakas roon ng lalake pati na din ang lisensya nito na hawak ni chief.

~ END ~

Si Nico at ang Nawawalang Libreng Kuryente

Sa hindi kalayuang taon at panahon, may isang madilim na komunidad ng mga robots. Madilim dahil natatakpan nang makapal na itim na ulap ang sinag ng Araw at Buwan doon gawa ng usok, alikabok at polusyon. Higit sa lahat madilim dahil madalang silang magkakuryente.

      Sumobra kasi ang gamit at naabuso ang kuryente. Uminit nang husto ang mundo, nasira ang Ozone Layer resulta Global Warming. Lumindol. Bumaha. Nasira ang mga Power Plants na nagsu-supply ng kuryente sa mga tahanan.

      At para magkakuryente kaylangan magbayad ng ginto at pumila ang mga robots sa nagiisang Power Plant doon na pagaari ni Mr. Al Morce upang makargahan ang kani-kanilang bateryang pantahanan.

      Nagtatrabaho ang mga robots sa isang minahan ng langis na pagaari din Mr. Al Morce.

      Kontrolado ni Mr. Al Morce ang mga robots, siya ang tumatayong pinuno sa komunidad. Sunud-sunuran sa kanya lahat dahil mahalaga sa kanila ang kuryente at marami silang pakinabang dito. Kapag sumuway ang sino man sa gusto niya walang supply ng kuryente kahit may pambayad pa.

      Isang araw habang nakapila ang mga robots sa Power Plant ni Mr. Al Morce, Nagmamadali si Nico at halos mabangga ang mga nakapila para mauna. “Excuse po! Paraan po!”, sigaw niya. 

      Mahilig sa misteryo at pagtuklas si Nico. Pangarap niyang maging imbentor balang araw, at kung karamihan takot sa kidlat siya manghang-mangha rito. Natutuwa kasi siya sa sandaling liwanag na dulot nito kapag gumuguhit sa kaulapan.

      Nang makalapit si Nico kay Mr. Al Morce, “Sir kaylangan ko po ng kuryente para sa Lolo ko, nalo-lowbat na po siya..”.  “May ginto ka ba?”, tanong ni Mr. Al Morce. “Wala po pero meron akong-“, hindi pa tapos magsalita si Nico sumingit agad ang kausap, “Makakaalis ka na, sinasayang mo oras ko! Alis!”, pabulyaw nitong sabi sabay hagis sa bateryang dala-dala ni Nico.

     Malungkot na umuwi si Nico.

      “Hayaan mo ‘lo gagawa ako ng paraan. Hahanap ako ng kuryente!”, nakangiting sabi ni Nico habang hawak ang kamay ng Lolo. “Salamat apo. Salamat..”, inuubong sagot nito kahit hindi alam kung paano iyon gagawin ng apo.

      Kinabukasan habang nagiisip kung saan siya makakakuha ng kuryente, napukaw ng mga kakaibang sulat sa punong Acacia ang kanyang atensyon. Binubuo ito ng mga numero, letra at mga simbolo na karamihan ay doon lang niya nakita.

      Sinundan niya ang mga sulat hanggang sa makarating sa isang lumang bahay. Pagpasok niya isa pala itong maliit na laboratoryo na napakagulo.

      Nagusisa siya. “Huwag mong hahawakan ‘yan!”, pagbabawal ng isang lalaking medyo may katandaan at magulo ang buhok.

      “Sino ka? Anong ginagawa mo dito?”, tanong ng lalaki. “Ako po si Nico, sinundan ko po ‘yung mga sulat. Para saan po ba ‘yang mga ‘yan?”, usisa niya. “Pormula ‘yan para gawing ginto ang metal!”, deretsong tugon ng lalaki.

      “Wow isa po kayong alchemist!”, galak na pagkakasabi ni Nico. “Tumpak! Tawagin mo na lang akong NF.”, nag-shake hands sila. “Edi andami n’yo pong pambili ng kuryente?”, tuwang tanong ni Nico. “Hahaha! Hindi para sa ganun ang alchemy Nico.”, natatawang sagot ni NF. Lumungkot si Nico, “Kaylangang-kaylangan kasi ng Lolo ko ang kuryente..”.

      “Hindi n’yo po ba kayang magimbento ng kuryente?”, puno ng pagasang tanong ni Nico. “Iho hindi iniimbento ang kuryente at hindi ito nauubos. Nasa paligid lang natin ito.”, paliwanag ni NF.

      “E bakit po may presyo at napakamahal nito?”,  takang tanong ni Nico. “Kasi may nagsamantala at ginawang negosyo!”, mabilis na sagot ni NF. “Wala po ba talagang libreng kuryente?”, tanong ulit ni Nico. “Kung gusto mo ng libreng kuryente, hulihin mo ang kidlat!”, seryosong payo ni NF.

      Nang gabing iyon, saktong umuulan. Nakatanaw si Nico sa bintana habang pinagmamasdan ang mga kidlat, nagiisip kung pano niya mahuhuli ito.

      “Tandaan mo isang beses lang tumatama sa isang bagay ang kidlat, hindi na ito mauulit pa.”, naalala niyang bilin ni NF.

      Matalim at marahas ang mga kidlat subalit lakas loob na lumabas ng bahay si Nico upang puntahan ang kidlat na tumama sa punong Acacia kung saan din niya nakita ang kakaibang mga sulat. Habang naglalakad kumidlat na naman sa may ‘di kalayuan at tinamaan ang malaking bato. Nagulat si Nico nang biglang tumama ang kidlat sa kanyang harapan at isang maliwanag na nilalang ang naroon.

      “Huwag kang matakot. Ako si Lucio. Nakita ko ang kabutihang loob mo at pagpupursige na matulangan ang iyong Lolo. Eto tanggapin mo, ipamahagi mo din ang kaalaman na ito sa iba. Pakiusap ko lang gamitin n’yo ito nang tama at ‘wag abusuhin.”, ume-echo ang boses ni Lucio. Inabot niya kay Nico ang isang lumang folder na may lamang mga papel-papel.

      Gulat si Nico at hindi na nakapagsalita. Mabilis namang nawala ang nilalang.

      Pumasok sa bahay si Nico at agad sinuri ang lumang folder. Hindi niya ito maintindihan kaya naisipang ipabasa kay NF.

      “Ito ang nawawalang blue-print ng Tesla Generator ni Nikola Tesla!”, gulat na gulat na sabi ni NF. “Sino po si Nikola Tesla?”, tanong naman ni Nico. “Siya ang tunay na Father of Electricity, ang henyong dumiskubre sa kuryente para pakinabangan ng libre!”, magiliw na tugon ni NF. “Talaga po libre?”, masayang tanong ni Nico.

      “Oo! Misteryo itong nawala noon. Saan mo ba ‘to nakuha?”, pagtataka ni NF. “Binigay po ni Lucio isang taong kidlat.”, nakangiting sagot ni Nico. “Ha? Taong kidlat?”, hindi makapaniwala si NF. “Huwag n’yo na pong alamin, ang importante alam n’yo po bang gawin ‘yang Tesla Generator?”, masayang tanong ulit ni Nico. “Susubukan ko.”, sagot ni NF.

     Pagkatapos basahin ni NF ang blue-print, agad niyang sinimulan ang pagbuo sa Tesla Generator katulong si Nico. Halos hindi na kumain ang dalawa sa sobrang pagkaabala.

      Bandang hapon nang sila ay matapos. Tagumpay, nabuo nila ang Tesla Generator. Masayang-masaya ang dalawa.

      Tulad ng bilin ng taong kidlat na si Lucio, gumawa ng maraming kopya ng blue-print ni Nikola Tesla si Nico upang ipamahagi sa mga kapitbahay. Si NF naman ang nagturo sa mga robots kung paano buoin ang Tesla Generator.

     Lumakas na muli ang Lolo ni Nico. Maliwanag na muli ang kanilang komunidad dahil sa libreng kuryenteng hatid ng Tesla Generator. Bumagsak ang negosyo ni Mr. Al Morce at hindi na sila kontrolado nito.

      Masaya at masigla na ulit ang mga robots. Natutuhan na nilang pahalagahan ang likas na yamang bigay ng mundo. Natuto na silang gamitin ito ng wasto, balanse at hindi abusado.

     

Filipo's Time

Taong kasalukuyan, may isang bata sa Maynila na nagngangalang Filipo ang napakahilig maglaro ng computer at video games. Malimit siyang ma-late sa eskwela at paborito niya ang mga salitang “Mamaya na.”, “Maaga pa.”, at “Bukas na lang.”.

      Sa umaga ganito lagi ang kanilang eksena, “Anak gising na mahuhuli ka  na naman sa school mo.”. “Mamaya na Mommy maaga pa naman e..”, antok na tugon ni Filipo. Kapag inaaya siyang mamasyal ng kanyang Mommy, “Anak tara pasyal tayo sa Luneta tapos punta tayong mall.”. “Bukas na lang Mommy nagdo-DOTA pa ko e.”, payamot na sagot lagi ni Filipo. Kapag inuutusan siya,  “Anak bili ka nga muna sandali ng suka kay Aling Taleng.”. “Mamaya na Mommy, ayan kinain tuloy ng mga Zombies ‘yung Plants ko, Mommy naman e..”, nagmamaktol na sagot niya. Kapag may assignments siya,  “Hmp.. Maaga pa, maglalaro muna ko ng Ragnarok. Bukas ko na lang gagawin assignments ko.”.

      Ang hindi alam ni Filipo matagal na siyang inoobserbahan ng Diyos ng Oras at Galaw ng Kosmiko na si Bangun Bangun dahil sa pagbalewala at hindi niya pagrespeto sa oras.

      Isang dapit-hapon habang naglalaro ng kanyang paboritong video game si Filipo biglang umuga ang computer monitor niya, nanginig ang keyboard at isang Black Hole ang unti-unting nabubuo sa loob ng kanyang kwarto. Natakot si Filipo kaya mabilis siyang tumakbo papuntang pintuan habang sumisigaw ng “Mommy! Mommy!”. Hindi niya mabuksan ang pinto dahil natutulak ito ng malakas na hangin na nagmumula sa Black Hole. 

      Hanggang sa isang malaking kamay na kumukutitap ang dumampot kay Filipo papasok sa Black Hole, napasigaw na lamang siya ng “Huwaaag! Ayokooo! Mommy tuloooooong!”.

      Napunta si Filipo sa isang makulay subalit kakaibang lugar. Maraming orasan sa paligid at mukhang cartoons ang lahat. Nagtaka siya sa suot niyang red baseball cap at blue t-shirt na parehong may malaking print na letter “F” sa gitna at nasa loob ng bilog. Mayron siyang black na stopwatch at puruntong shorts, knee-high ang white socks, at tumutunog ng “toink-toink!” ang sapatos kapag inilalakad.

      Biglang sumulpot si Bangun Bangun, “Welcome! Ako si Bangun Bangun, Diyos ng Oras at Galaw ng Kosmiko. Andito ka ngayon sa loob ng isang video game.”. “Video game?!! Pa’no nangyari ‘yun?”, gulat na tanong ni Filipo. “Kasi hindi ka marunong rumespeto sa oras at hindi laging on-time.”, mahinahon at seryosong sagot ng Diyos ng Oras. “Parang awa n’yo na po please ibalik n’yo na ko sa amin, hahanapin po ako ng Mommy ko..”, pakiusap ni Filipo.

      “Makakabalik ka lang kung matatapos mo ‘tong laro sa loob ng sixty minutes. Kapag lumagpas du’n, hindi ka na makakaalis dito forever!”, nakangiting sabi ni Bangun Bangun. “Forever?! Sixty minutes.?! Ikli naman!”, nataranta si Filipo. “Anong klaseng laro po ba ‘to?”, dugtong niya. “HAHAHA! Your time starts NOW!”, unti-unting naglaho si Bangun Bangun, at nagsimula na din mag-countdown ang stopwatch. “Sandali po!”, habol  niya.

      Dahan-dahan namang lumalapit kay Filipo ang isang matandang babae na may hawak na tungkod at lumang aklat nang hindi niya namamalayan, “Ang propesiya, ang propesiya..”, bulong nito. Nagulat si Filipo nang sumigaw ang matanda ng, “Mga kababayan! Ang propesiya narito na!”.

      Nagdagsaan papunta kay Filipo ang mga nilalang doon. Halos kasing tangkad niya lahat, sabay-sabay silang nagsasalita ng “Ang propesiya! Ang propesiya!”, pinalibutan siya ng mga ito. “Ha?! Anong propesiya?!”, pagtataka ni Filipo.

      “Ikaw ang propesiya!”, pinakita ng matanda kay Filipo ang isang larawan mula sa pahina ng aklat na hawak nito. Hindi makapaniwala si Filipo, kamukhang-kamukha niya iyon pati kasuotan.

      “Pakiusap tulungan mo kame, iligtas mo ang aming Prinsesang Nakaupo sa Tasa sa kamay ni Haring Horos..”, pagmamakaawa ng isang batang babae. Sabay-sabay na naman nagsalita ang iba pa, “Tulungan mo kame, iligtas mo ang Prinsesang Nakaupo sa Tasa!” Napaisip si Filipo, “Parang alam ko na ‘to. ‘Yun ang game. Kaylangan kong iligtas ang Prinsesa para makaalis dito.”, habang hinihimas ang baba. “Sige po. Tutulungan ko kayo. Ililigtas ko ang Prinsesang Nakaupo sa Tasa!”. Tuwang-tuwa at nagpapalakpakan ang  lahat ng nilalang, meron pang sumisipol ng “weet-weew” at may humihiyaw ng “Yeheeey!”.

      Itinuro ng matanda kay Filipo ang daan papunta sa kaharian ni Haring Horos, twenty-five minutes ang nabawas sa stopwatch.

      Pagdating sa kaharian, isang Alarm Clock na guwardiya ang humarang kay Filipo, “Makakapasok ka lamang kung mabibigyan mo ko ng ginto.”. “Ginto? Sa’n ako kukuha ng ginto?”, gulat na tanong ni Filipo. “tik-tak-tik-tak..”, sabi  ng Alarm Clock. Napaisip si Filipo, lumipas ang dalawang minuto, “Ginto. Alarm Clock.. Alam ko na! Time is Gold!”.

      “Eto, bibigyan kita ng oras sa stopwatch ko!”, alok ni Filipo. “Very good!”, nakangiti ang Alarm Clock sabay hawak sa stopwatch ni Filipo. Nabawasan iyon ng tatlong minuto. Agad pinapasok si Filipo. Tinignan niya ang stopwatch, thirty minutes na lang ang natitira.

      Pagpasok sa palasyo agad siyang binati ni Haring Horos na nakaupo sa trono katabi ang Prinsesang Nakaupo sa Tasa, “Haha! Ang propesiya. You’re late, you’re late, for a very important…Nevermind, nakalimutan ko. Anyway, kung gusto mong mailigtas ang Prinsesa kaylangan mong malampasan ang tatlong pagsubok ko. Una, buoin mo ang Jigsaw Puzzle Clock na ‘yan na nagsasabing ‘three-thirty-three’ in ten minutes gamit ang paa. Hahaha!”.

      Nine minutes lang ang lumipas buo agad ni Filipo ang Jigsaw Puzzle. “Mahusay. Easy round lang ‘yan. Next. May tatlong Sundial na wala sa oras. Kaylangan mong ayusin ang pwesto nila sa tamang oras na Ala-sais, Alas-nuebe, at Alas-dose gamit ang ilaw na nandiyan. Sampung minuto. GO!”

      Medyo nahirapan si Filipo, naubos ang sampung minuto bago naiayos ang tatlong Sundial. Eleven minutes ang natitirang oras sa stopwatch. “Pinapahanga mo ko boy! Pero sigurado dito sa ikatlo hindi ka na mananalo, hahaha! Eto ang tanong: ‘Kung ang Pendulum Clock ay tumutunog kada twenty-three minutes, anong oras ulit ito tutunog kung tumunog na ng Nine-twenty-three?’, but wait! Kaylangan mong sagutin ‘yan sa pamamagitan nang pagtulak ng malaking kamay ng orasan na ‘yan sa tamang oras. Muli, in ten minutes, GO! Haha!”.

      Isang minuto din ang lumipas nang maisip ni Filipo kung anong oras ulit tutunog ang Pendulum Clock. Inuna niyang itulak ang Minute Hand, manipis ito kaya medyo magaan.  Makalipas ang tatlong minuto naitapat na niya ito sa tamang posisyon. Agad naman niyang isinunod ang Hour Hand, mabigat ito dahil bukod sa mahaba na makapal pa kaya hirap si Filipo at natatagalan, sinasabayan pa iyon nang pangaasar ni Haring Horos.

      Ayan konti na lang, maitatapat na ni Filipo sa tamang posisyon ang Hour Hand. Ten..nine..eight.. Pawis na pawis si Filipo. Three..two..one.. Sakto pagdating ng zero tumunog ang Pendulum  Clock, “Dong-dong-dong!”.

      Tagumpay si Filipo. “Hindeeeeee!”, sigaw ni Haring Horos habang nagdadabog. Yumakap naman ang Prinsesang Nakaupo sa Tasa kay Filipo.

      Matapos magpasalamat ng Prinsesa at mga nilalang roon kay Filipo, ibinalik agad siya ni Bangun Bangun sa kanyang kwarto. Namalayan na lang niya na nakaupo siya sa harap ng kanyang computer na parang walang nangyari.

      Tumakbo si Filipo sa kanyang Mommy na kasalukuyang naghahanda ng meryenda, niyakap niya ito nang mahigpit. Nagtaka naman ang kanyang Mommy pero natutuwa. Simula nu’n hindi na nale-late sa school si Filipo, sumusunod agad siya sa mga utos, at inuuna nang gawin ang mga assignments bago maglaro ng computer games. Higit sa lahat hindi mo na maririnig sa kanya ang mga salitang, “Mamaya na.”, “Maaga pa.”, at “Bukas na lang.”.  

Bakit Pinapagalitan ang Batang Makulit

Noong unang panahon may isang bahay sa kanayunan na kulay Pink at may maliit na hardin sa bakuran. Doon nakatira sila Papa, Mama, at Lily.

      Sakit sa ulo ng kanyang mga magulang si Lily. Masyado siyang pasaway, makulit at matigas ang ulo kaya naman parati siyang napapagalitan ng mga ito.

      Isang gabi matapos kagalitan dahil sa nilaro niyang pagkain, nagkulong si Lily sa kanyang kwarto at nagiiyak. “Parati na lang nila kong pinapagalitan, hindi ko naman sinasadya ah. Hindi na ata nila ko love..”, tulo luha at baradong ilong na iyak ni Lily.

      Hanggang sa makatulog siya nang hindi namamalayan. Naglakbay ang kanyang diwa sa loob ng panaginip. Mukha itong pinaghalong mundo ng mga fairytales at fantasy  stories na kanyang nabasa o napanood.

      Sinundan niya kung saan patungo ang Yellow Bricks.

      Napadpad si Lily sa medyo may kalakihang bahay na gawa sa gelatin at gulaman. Sinalubong agad siya ni Ms. Jelly Tin na siyang mayari ng bahay.

      “Hello Lily. Come in! Kanina pa kita inaantay.”, nakangiting pagbati ni Ms. Jelly Tin habang nagtataka naman si Lily.

      Pagpasok sa loob natabig ni Lily ang isang pusang pigurin na gawa sa candy, “Ok lang ‘yan halika dali pasok.”, nakangiting anyaya ni Ms. Jelly Tin. “Hindi n’yo po ako pagagalitan?”, takang tanong ni Lily. “Bakit naman kita pagagalitan? Halika maupo ka na dito at kumain.”, nakangiti pa din si Ms. Jelly Tin.

      Natuwa si Lily kaya agad siyang naupo sa harap ng mesa. Lalu siyang natuwa nang makitang puro paborito niyang pagkain ang nakahanda tulad ng ice cream, cakes, pastries, potato chips, cheese curls, at inuming softdrinks, syempre madaming gelatin at gulaman.

      “Wow ansarap ng mga ‘to!”, tuwang-tuwa si Lily hindi niya alam kung anong uunahin.

      Nang magsawa, hindi niya naubos ang kinuhang pagkain kaya nilaro na lang niya iyon at ikinalat sa buong Dining Room. Hindi naman siya pinagalitan ni Ms. Jelly Tin bagkus sinabihan pa itong maglaro ng tubig sa labas pagkatapos.

      “Ansaya naman po dito! Walang bawal, lahat pwede!”, tuwang-tuwang sabi ni Lily. “Oo naman Lily pero kaylangan mo nang umuwi balik ka ulit ha?”, anyaya ni Ms. Jelly Tin. “Sigurado po ‘yun!”, nakangiting sagot ni Lily.

      Kinagabihan habang naghahapunan si Lily at kanyang magulang napagalitan na naman siya dahil sa pakikipagaway sa kaklase.

      Nang matapos magsermon ang kanyang Mama at Papa agad siyang dumeretso sa kanyang kwarto pero hindi upang umiyak kundi para matulog.

            Nagpunta na naman siya sa bahay ni Ms. Jelly Tin, Malaya na naman siya at nagagawa ang gusto.

      Nagpabalik-balik si Lily sa panaginip, naging gawi na niya ito matapos pagalitan ng magulang. Hanggang sa napagdesisyunan na niyang ‘wag nang umalis sa bahay ni Ms. Jelly Tin.

      “Talaga dito ka na titira?”, tuwang-tuwa si Ms. Jelly Tin. “Opo, ayoko na samin lagi naman akong pinapagalitan doon e.”, sagot ni Lily habang sila’y magkaakap.

      Naglaro nang naglaro si Lily. Nagkalat, nagbasag, nagdumi. Nagaksaya ng pagkain, tubig at iba pa. Lahat ginawa niya, walang bawal.

      Samantala nagtaka naman ang Mama ni Lily nang tanghali na ay hindi pa siya bumababa para magalmusal kaya agad niya itong pinuntahan sa kwarto. “Lily anak tanghali na bangon na mahuhuli ka na sa school mo.”, subalit nagtaka siya nang hindi ito sumasagot.

      Makailang beses niyang ginising si Lily pero wala pa din kaya nataranta na ang Mama niya at tinawag ang asawa. Pinulsuhan nito si Lily, humuhinga pa naman subalit walang malay.

      Hindi na nagaksaya ng panahon ang magasawa, agad nilang sinugod si Lily sa pinakamalapit na ospital.

            Wala namang nakitang problema ang doktor pero hindi niya maintindihan kung bakit walang malay si Lily. Pinayuhan niya ang magasawa na ilagi muna sa ospital si Lily para maobserbahan.

      Doon naman sa panaginip, hindi namalayan ni Lily na tumaba na siya, lumobo at bumigat ang katawan. Sumasakit na din ang kanyang tiyan dahil sa kakakain ng matamis. Humantong na din na nabagot na siya sa kanyang mga ginagawa doon.

      “Namimiss ko na sila Mama at Papa..”, malungkot na sabi ni Lily. “Bakit ayaw mo na ba maglaro? Etong cake o kain ka pa.”, nakangiting alok ni Ms. Jelly Tin.  “Nakakamiss din pala ‘yung may nagbabawal sayo, may nagsasaway. Mahal pala nila ko. Naintindihan ko na ngayon kung bakit nila ko pinapagalitan, para maging mabuting bata ako. Gusto ko nang umuwi!”. Madiing sabi ni Lily.

      “Hindi ka na makakauwi! Dito ka lang! Sasamahan mo ko! Maglalaro tayo ng maglalaro!”, lumaki ang boses ni Ms. Jelly Tin at unti-unti siyang naging halimaw, halimaw na gelatin. “Aaaaaahhh!”, natakot si Lily binato niya ng cake sa mukha ang halimaw sabay takbo.

      Naghabulan ang dalawa sa buong bahay. Ilang beses na kamuntikang maabutan ng halimaw si Lily mabuti na lamang at nakakalusot siya. “Hahaha! Ito ang gusto mo ‘di ba?! Pwes hindi ka na makakaalis dito! Hahaha!”, humahagalpak na tawa ng halimaw.

      Nakalabas ng bahay si Lily subalit hindi niya mahanap ang labasan sa panaginip. Paikot-ikot lang sila at unti-unting nasisira ang mundong iyon. Pasikip na nang pasikip ang kanyang nalulusutan at napagtataguan.

      Habang nangyayari iyon sa loob ng panaginip ni Lily alalangalala naman ang mga magulang niya sa kanya. Tumataas-bumababa kasi ang guhit sa Heart Monitor na nakasaksak sa kanya.

      “Anak kung nasan ka man bumalik ka na. Promise hindi na kita pagagalitan. Nagagawa ko lang naman ‘yun dahil para din sayo anak para mapabuti ka. Mahal na mahal ka namin ng Papa mo anak.”, umiiyak na sabi ng kanyang Mama habang hawak ang kamay ni Lily. Hinihimas naman ng kanyang Papa ang likod ng asawa.

      Narinig ni Lily ang mga sinabing iyon ng kanyang Mama, naluha siya. “Mama, Papa antayin n’yo ko pabalik na ko diyan.”, matapang niyang sabi habang hinahabol ng halimaw.

        Mula doon nakita niya ang isang pintuan na unti-unting lumiliit. Binilisan niya ang takbo, kaunti na lang maabutan na siya ng halimaw. “Hindi ka makakalabas ditooo!”, sigaw ng halimaw sabay pahaba sa kanyang galamay.

      Nakalusot si Lily sa lagusan subalit nahawakan ng halimaw ang kanyang paa. Nagpupumiglas si Lily hanggang sa maalala niya ang candy pops na nasa bulsa. Isinaboy niya iyon sa halimaw. Nagputukan ang candy pops at nabitawan siya ng halimaw, tuluyang nakalusot sa lagusan si Lily.

     “Mama, Papa.”, ang unang sambit ni Lily pagkadilat. “Anak.. anak..”, lumuluhang sabi ng kanyang Mama habang mahigpit siyang akap nito. Hinalikan naman siya sa noo ng kanyang Papa.

      “Ma, Pa. Simula po ngayon susunod na ko lagi sa utos n’yo hindi na po ako magpapasaway. Naiintindihan ko na po ngayon kung bakit n’yo ko pinapagalitan.”, seryosong sabi ni Lily. “Salamat anak. Mahal na mahal ka namin ng Papa mo.”, naluluha pa din ang kanyang Mama habang sila’y magkakayakap.

      Nung araw din na ‘yun lumabas ng ospital si Lily. Namasyal sila ng kanyang pamilya at nag-bonding. Naging mabuting bata si Lily, may oras na lumalabas pa din ang kanyang kakulitan subalit nauunawaan na niya ngayon kung bakit siya pinapagalitan.

TSGM Marathon Episode 1-7

*Para sa mga nag-request na hini naabutan ang simula dahil busy sa work, sa jowa, etc. at  sa mga tamad lang mag-scroll down ng page na 'to... Alam nyo na kung sino kayo. :)

PREAMBLE:

Imaginin mo nakasakay ka sa fx, jeep, o bus. Medyo trapik, pagod ka at pauwi na. Walang music, ingay at sari-saring tunog lang sa paligid ang maririnig. Dala ng low and slow vibes ng gabing ito lumutang ang iyong kamalayan habang nakatanaw sa labas, hindi mo namalayan na halos lahat ng naka-vandal sa daan, mga posters at billboards ay binabasa mo. Mula doon nabuo ang isang conspiracy theory sa iyong subconscious and conscious mind, “What if may mga hidden messages, subliminal messages, or secret codes na naka-encrypt sa mga vandal-vandal at ad-ad na ‘yun? ”.

Nagsasalita ka na sa isip mo. Tuluyan pang gumulong ang iyong bukas na diwa sa ideyang mind-control ang mga nakatagong mensahe na ‘yun upang i-manipulate ang sambayanan sa kung anong secret agenda meron “sila”. Naisip mo tuloy na responsibilidad mo at nakasalalay sa iyong kamay na tukuyin, himayin, at analisahin ang mga mensaheng iyon upang isiwalat at iligtas ang lahat sa tiyak na kapahamakan nang biglang may nag “Hello” sa isa sa mga katabi mo na siyang bumasag sa iyong pantasya…

“Hello! Gutom na ko, anong ulam natin? Hahaha sige-sige! Hahaha! Oy alam mo ba kanina…Ha? Teka eto pababa na ko…”

Inihahandog ng Gen Thalz Entertainment

In association with Ex-Nihilo Studio and Delta-9 Production

Ang kauna-unahang brutal drama serye sa kasaysayan ng digital world na tiyak na magpapaluha at magpapakalma sa napapagal mong kalooban, ang…

“TILAMSIK sa GABING MALIGAMGAM” (an FB broken serye)

Kinatatampukan nina…

Rogelio Bragancia bilang ang Torpeng Lalaki sa Susunod na Pinto

Genoveva Putingsisiw bilang ang Babaeng Haliparot pero Pakipot

Tampok din si Jobert as a friend

Tilamsik sa Gabing Maligamgam (episode 1 season 1: Midnight Private Message)

Ilang araw na lang graduation na pero hindi pa din napagtatapat ni Rogelio ang kanyang tunay na nararamdaman sa schoolmate na si Genoveva. Ni-makausap man lang ay wala, zero, nada, buta. Parati na lang siyang daydreaming at stalking sa FB account nitong belyas.

Subalit isang hating-gabi, may kung anong lakas ng loob ang pumaimbulog sa pagkalalaki ni Rogelio nung biglang mag-online si Genoveva habang tinititigan niya mga old pics nito lalu na ‘yung mga summer photos.

“Oh my gad online siya!”, napasigaw si Rogelio sa tuwa. “Eto na pagkakataon ko, kaylangan ko na masabi ‘to bago man lang kame grumadweyt, ano kayang magandang banat…”

Napagisip si Rogelio ng ilang sandali hanggang sa sinisimulan na niyang mag-type pagka-click ng name ni Genoveva.

“Hi ako nga pala si Rogelio, roges for short. Alam ko ‘di mo ko kilala pero schoolmate tayo. Lapit na graduation no? Congrats satin! Alam ko awkward na dito ko sabihin ‘to pero wala na ko ibang maisip na paraan e, nahihiya kong lapitan ka… Pero una pa lang kita nakita nabighani na ko sayo siguro nga mahal na kita. OO mahal na nga kita. Mahal na mahal higit pa sa buhay ko! Shet nasabi ko, sori. Hindi mali, seryoso ‘yan pramis!”, sabay click ng ENTER, mabilis at may halong diin. Tagumpay, sent.

Biglang nag-offline si Genoveva.

Saan hahantong ang usapang ito? Sundan…

TILAMSIK sa GABING MALIGAMGAM (an FB broken Serye by Gen Thalz)

*Disclaimer: Any resemblance of all characters to real persons - dead or alive, situations, places, quotations in this realistic and super passionate work of art is purely coincidental and just used for creative purposes only.

 (episode 2 season 1: Message Sent)

Babala: Ang susunod mong mababasa ay makapanindig balahibo…

“Tunog ng kinakamot na blackboard”

Nasa kamay na ni Rogelio ang cellphone number ng kanyang natatanging Genoveva. Kung nagtataka ka kung pano niya nakuha o nalaman ‘yun ay mamaya baka ipaliwanag niya in solo shot, close up with matching dramatic symphony music on the background.

Hindi makapaniwala si Rogelio, totoong nasa phonebook na niya si Genoveva. Ilang gabi na din siyang hindi makatulog, nababalisa kung ano ang kauna-unahang mensaheng ite-text para sa babaeng kanyang sinisinta.

Nakailang beses na siyang type-bura-type-bura hanggang sa hindi niya namalayan na dire-diretso na pag-type niya na para bagang may ispiritung nag ga-guide sa kanya.

“Hi Gen-gen. Musta u? Aq ult 2 c Rogelio, Roges 4 short pro mas bet q Gelo pra same nicknme ntn start with G hihi, oks b? Nkuha q pla 2ng # mu dun s tndhan s skool n pnglolodan mu, aftr mu ilista # mu dun sa listahan ni manang pg alis mu ngplod dn aq, inbngan tlga kta dun xenxa n ha bka sbhin u ini stalk kta pro hndi tlga pwamis, swear, mamatay man bespren qng c Jobert. Wla lng kc q alam n ibng way pra mkuha # u, sori ha sna d u glet. Abt nman dun s pm q syo s fb khit bgla u nag offlyn gus2 q mlaman u 22o lhat un. Mhal n mhal kta. Save u 2ng # q ha, w8 q reply m. ngatzzz!”.

Click SEND, loading, message sent.

Hintay reply.

Hintay…

Hintay…

Bulsa cellphone…

Tingin sa kaliwa-tingin sa kanan.

Sumipol.

Check ang cellphone.

Binasa ulit ang minesage.

Tinitigan ang screen

Hintay.

Hintay…

Tititit-ti-tit-tititit! Tititit-ti-tit-tititit!

“Oh my gad shet nag reply siya o! Kamusta naman ‘yun di ba? Eto na! ‘Yung tipong wala ka na pagasa pero ayun e, ayun! Whoohoo!”, dali-daling binuksan ang message.

Halos mawala sa ulirat si Rogelio nang mabasa ang reply ni Genoveva.

“K”

Capitalized, without period, solid.

Saan hahantong ang Karumaldumal, Kagimbal-gimbal, Kakilakilabot na reply na ito? Totoo kayang may nabubuong Fibonacci Sequence sa mga numerong nalilista ng mga nagpapaload sa mga loading stations?

Abangan…

TILAMSIK sa GABING MALIGAMGAM (an FB broken serye by Gen Thalz)

episode 3 season 1: If You See “K”

Ang Nakaraan… May kasabihan tayo diyan, “Past is Past” so who cares?

Animoy Walter Sparrow ng The Number 23 movie ang peg ni Rogelio matapos ma-receive ang “K” reply ni Genoveva. Pilit niyang dini-decipher kung ano ibig sabihin nun, kung may kaakibat ba iyong emosyon? May kaukulang pahiwatig o palipad hangin man lang sa kung anong tunay na nadarama ni Genoveva para sa kanya? Ang daming katanungan ang bumalot sa kanya.

“Bakit ganun ang reply niya? Ano kayang ginagawa o iniisip niya nung tinext niya ‘yun? May kinalaman ba ‘to sa past life ko? May BF na ba siya? Dahil ba ‘to sa Quantum Physics and Theory of Relativity or sa Law of Gravity? Tang ina ang hirap! Kung gagamitan ng psychology, dahil ba ‘yun sa repressed childhood memories niya kung meron man? Tangna talaga durog na durog na ko, mababaliw ako kaylangan ko ng tulong…”

Nag-dial ng number sa cellphone. “Di mo!”, biglang naalala hindi pala siya naka-unli call. “Shet!”, kinansel ang call, nag-reg muna. Buti mabilis ang network ngayon. Dial ulit. “Di mo alam dahil sayo ako’y ‘di makakain, ‘di rin makatulog buhat ng iyong lokohin, kung ako’y muling ii-“. “Hello Chong! Sakto andito na ko sa tapat ng pinto mo.”.

Agad palang nagtungo sa bahay ni Rogelio si Jobert “as a friend”. At bilang kaibigan naroon siya upang manggatong este sumaklolo.

Pagpasok ni Jobert sa kwarto ni Rogelio magkahalong gulat at mangha ang kanyang nadama sa kanyang nakita. “Wow chong eto ba papakita mo sakin? Asteeeg! May artistic side ka pala hindi ko alam, lupet mo chong!”.

Nagmistulang graffiti wall ang buong kwarto ni Rogelio. Tadtad iyon ng letter K. Iba;t-ibang font size, font color, at fonts. Naubos niya ata lahat ng font style sa Microsoft Word. Maski kama, unan, t.v. at bintilador meron.

“Chong tulungan mo ko gusto ko malaman ano ibig sabihin at bakit ganun ang reply sakin ni Genoveva? Letter K lang!”.

“E chong baka dahil lang ‘yun sa kakapakinig niya ng Kpop? Or baka nagtitipid siya sa load?”.

“Tang ina na naman chong hindi ba uso sa kanya ang unlitext pareho naman kame ng network!”

“Chong baka busy siya nung nag-text ka, pwede din na nagmamadali siya, infinite possibilities chong. Or baka tamad lang talaga siya mag-text, ganyan talaga mga babae chong! Bakit kasi hindi mo tawagan unlicall ka naman?”

“Awkward pa chong ‘di pa kame close e. Alam ko may something sa reply niya na ‘yun…”

“Pabasa nga ule ng text niya chong?”. Inabot ni Rogelio ang cellphone na naka-open na doon sa text ni Genoveva.

Ilang sandali ding pinagnilaynilayan ni Jobert ang reply ni Genoveva.  Bigla siyang tumayo at masinop na pinagmasdan ang mga letter K na sinulat ni Rogelio sa pader, dingding, kisame, sahig at kung saan-saan pa.

Salitan ang kanyang tingin sa cellphone at sa mga sulat sa kwarto.

Ano ang natuklasan ni Jobert? Hanggang kaylan magdurusa si Rogelio? Karma ba niya iyon dahil sa pamamana niya ng butiki gamit ang tingting ng walistingting at gomang intsik para mas malakas ang tira nung kabataan niya? O dahil iyon sa climate change na tinatamasa natin ngayon?

Sundan ang mga kapanapanabik na rebelasyon, aligasyon, kasagutan, sampalan at sabunutan dito lang sa Tilamsik sa Gabing Maligamgam…

Para sa ating Question of the Day Promo:

“Anong network ang gamit ni Rogelio?”

A.Globe

B.Smart

C.Sun

D.TM

E.Talk and Text

F.Red Mobile

Para sumali i-comment lang ang inyong kasagutan together with your name, address, signature, highest and lowest grade nung grade 6, favorite color ng Kabesa de Baranggay sa inyong lugar, at lakipan ng iyong natatanging larawan (passport size).

Andali lang ‘di ba? Kaya ano pang inaantay mo? Sali na! At manalo ng naglalakihang papremyo tulad ng African Elephant (for 1^st prize), Bulldozer (2^nd prize), and billboard size poster ng promong ‘to (3^rd prize).

Goodluck!

 

TILAMSIK sa GABING MALIGAMGAM (an FB broken serye by Gen Thalz)

Ang Nakaraan…

Nag-register sa unlicall si Rogelio upang matawagan ang bespren na si Jobert “as a friend”, at bilang kaibigan nga, daglian itong sumaklolo sa naghihimutok na kaibigan…

episode 4 season 1: “Yakap sa Dilim”

“Ohmagad!”, sigaw ni Jobert as friend. “What the fuck dude?”, gulat naman ni Rogelio.

“Shet chong! Base dito sa text ni Genoveva sayo at sa mga sulat mo sa kwarto, na-realize ko na pang labing-isa sa English Alphabet ang letter K! At alam mo ba ibig sabihin nun chong?”, napalunok si Jobert as a friend.

“Alam ko na ‘yan, eleven, number of synchronicity…”, buntong hininga ni Rogelio.

“Exactly chong! It means one mind kayo, one soul, one heart! Bet mo?”, galak na bulalas ni Jobert as a friend.

“Haaay…”, sagot lang ni Rogelio.

“Furthermore K ang letrang ginamit nila Bonifacio para sa kanilang secret society. KKK. Code ‘yun chong code! Tatlong eleven! 11+11+11 = 33, thirty-three or 33^rd degree, the highest degree in Freemasonry!”, naghuhumiyaw na sabi Jobert as a friend.

Napabalikwas naman itong si Rogelio sa kinauupuan. “What do you mean chong?”

“Ibig sabihin installment ‘tong text ni genoveva sayo chong! Need mo pa maka-receive mula sa kanya ng dalawa pang ‘K’ reply to form KKK or 33^rd degree, at pagnangyari ‘yun…”, habang hinihimas ang goatee.

Sumabat agad si Rogelio. “Ibig sabihin mahal niya ko! Highest degree means highest feelings! KKK, three K means I Love You! Whoohoo! Mahal nga din niya ko!”

“Hindi lang ‘yan chong maaari ka pa niyang ayain sa tinatawag na KKK (Kataas-taasan, Kadulu-duluhan, Kadilim-diliman) secret place ng sinehan sa first ever date nyo!”

“Tama-tama! Whoohoo! Salamat chong mataas na ule self-esteem ko!”

“What are friends are for?”, naluha habang niyayakap ang kaibigan.

Biglang bumukas ang pinto ng kwarto.

“Oh my ghad…M2M!”, nabitiwan ng ermat ni Rogelio ang dala-dalang meryenda.  

Nagkalansingan ang nabasag na pitsel at baso kasama ng platito. “Ma!”, gulat na sigaw ni Rogelio. Agad niyang pinuntahan ang ermat, hinihimas-himas sa likod.

“Oh my ghad…oh my ghad…hinde…ang anak ko…oh hinde!”, tulala nakatingin sa kawalan.

“Ma! Ma!”

“Hindi ‘to maaari, ano na sasabihin ng pa- nila- oh my ghad! Hinde…”

“Ma let me explain!”

“Tita mali po ang inaakala niyo…”

“Sapat na ang nakita ko. Oh my ghad hindeee! (nilamukos ang mukha at buhok) Anak ano ba naging pagkukulang namin sayo?! Hindeeee!”. Humahagulgol na ang ermat.

“Ma ano ka ba? Mali sabi ang iniisip nyo!”

“Oo nga tita…wala po kameng rela-”

“Hinde! Ayoko na marinig mga plaiwanag nyo. Makakarating agad ‘to sa papa mo Rogelio Bragancia Jr. pati sa parents mo Jobert!”, nanggagalaiti na bitaw ng ermat.

Biglang nag-ring ang cellphone ni Rogelio.

Sino ang nasa likod ng pagtawag na ito? Totoo nga kaya ang hinala ng ermat ni Rogelio tungkol sa kanila ni Jobert as a friend na SO o Secret On sila? Hanggang kaylan magaantay ng dalawa pang K reply ni Genoveva si Rogelio upang mabuo ang KKK at masabi sa sarili na mahal nga din siya nito? Mahimasmasan pa kaya sa pagkawindang ang ermat ni Rogelio? Bakit kasi hindi nila ni-lock ang pinto bago magyakapan? Alin ang alin? Ano ang ano? Sino ang sino?

Abangan ang mga eksplosibo at naglalakihang kasagutan sa mga eksklusibong tanong na nanganganak nang nanganganak pa ng panibagong tanong dito lang sa nagiisang brutal drama serye sa internet ang… Tilamsik sa Gabing Maligamgam.

Para sa karagdagang katanungan…

“Anong meryenda ang dala-dala ng ermat ni Rogelio?”

*Available soon

- Tilamsik sa Gabing Maligamgam on HD, DVD and 4D format.

- Tilamsik sa Gabing Maligamgam OST on CD and Mp3 (in 5.0 dolby surround sound).

- and Tilamsik sa Gabing Maligamgam Magic Tumbler and Memorable Keychain.

TILAMSIK SA GABING MALIGAMGAM (an FB broken serye)

Ang Nakaraan…

May tumawag sa cellphone ni Rogelio.

Episode 5 Season 1: “Hello, is it me you’re looking for?”

“Hello?”

“eee-aaa-eee.”

“Hello? Hello?

“iii-eee—aaa-“

“HELLO! Sino ‘to?!”

“HELLO! (napa-ilag ang tenga ni Rogelio sa cellphone) Hindi mo ba ko naririnig? Kanina pa ko hello nang hello!”

“Choppy ka kaya, sina ba ‘to?”

“Is this Rogelio Bragancia Jr. aka Gelo?”

“Oo bakit may angal? Sino ka ba ha?

“Hi Gelo! Si Gen-gen ‘to remember?”

“Ge-… Weh ‘di nga? ‘Wag ka mang stir d’yan Jobert ha tatambangan kita!”

“Jobert who? Ok ka lang ba? Si Genoveva nga ‘to, ‘yung kinuha mong number sa listahan ng mga nagpapaload ke manang? Knows mo na?”

“My gad! Ha- Shet ‘di ko alam sasabihin ko. ‘Di ako makapaniwala. ‘Kaw ba talaga ‘yan my Gen-gen?”

Halos hindi magkamayaw sa pagkaligalig si Rogelio sa sobrang kilig.

“Oo nga po. So how are you?”

“Eto malapit na sa State of Nirvana.”

“Wow talaga? Nagme-meditate ka pala?”

“Naku hindi ah!”

“E bakit mo nasabi?”

“E kasi nakausap na kita.”

“Hahaha! Ang funny mo talaga! Kung katabi lang kita ngayon nasampal na kita.”

“Teka. Wala ka ba naririnig?”

“Ha? Wala naman? Bakit?”

“Ayan o anlakas-lakas, ‘di mo talaga naririnig?”

“Ano ‘yun?”

“Parang mga maliliit na pakpak na lumilipad?”

“Maliliit na pakpak…? Saan? Hmmm. Alam ko na ‘yan. Sasabihin mo nasa langit ka na at may mga angel…”

“Oops, wrong! Butterfly in my stomach po hihi”

“Hahaha you’re so cute talaga ha!”

Tuloy ang flirtan ng dalawa. Hindi nila namalayan ang oras, mutual ang feelings. Kilig na kilig, giliw na giliw. Konting pihit na lang papunta na sa SOP siguro, andun na kasi ang lalim ng hinga nila at panaka-nakang pag ungol. Masayang-masaya si Rogelio. Nakalimutan na ang mundo, andun na siya sa tugatog ng tagumpay.

“Ansarap mo palang kausap Gelo. Palagay ko in-lo-“

Biglang napabalikwas-bangon si Rogelio dahil sa malagkit na likidong dumadaloy sa kanyang mukha mula sa nakangangang bunganga ni Jobert as friend na siya naman ding ikinagising nito.

Saan hahantong ang naudlot na panaginip na ito? Gaano karaming laway ni Jobert ang dumaloy sa mukha ni Rogelio bago siya naalimpungatan? Posible kayang sa alternate reality ay nakakausap na ni Rogelio si Genoveva? Ano ang hottest temperature na naitala sa kalakhang Maynila as of April 12, 2013?

Abangan ang mga maiinit na kasagutan dito lang sa nagiisa at walang gustong pumaris na brutal drama serye sa hibla ng interner world, ang… Tilamsik sa Gabing Maligamgam. 

TILAMSIK SA GABING MALIGAMGAM (an FB broken serye)

Ang Nakaraan… Hindi kanina, hindi kahapon, hindi nung isang araw, at lalung hinding-hindi nung isang linggo. Ang nakaraan. Hindi din last month, last year, o last century. Hindi naman din matiyak kung ito ba ay isa nang history, ang nakaraan…

*Ang susunod na mababasa ay Rated SPG. Striktong patnubay at gabay ng magulang ang kaylangan. Maaaring may maseselang Tema, Lengwahe, Karahasan, Sekswal, Horror, o Droga na hindi angkop sa mga bata.

Episode 6 Season 1: “Muntik Nang Maabot ang Langit”

Nagising si Rogelio mula sa isang napakaganda at napakadalisay na panaginip, muntik na niyang maabot ang langit at makamtan ang matamis na oo ni Genoveva nang bigla itong maabala ng rumaragasang laway ni Jobert as friend. Hindi ko alam kung parte pa ba ng kanilang pagkakaibigan ang magtuluan ng laway habang tulog, subalit as a friend nga o bilang kaibigan kailangan niyang tanggapin iyon ng buong puso at walang halong ni katiting man lang na bahid ng pagaalinlangan at pagkasuklam…

“Ay powtek ka naman chong badtrip ka! Pakaganda na ng panaginip ko e!”

“Putek chong buti ginising mo ko ansama ng panaginip ko kala ko totoo shet! Nalulunod ka daw sa baha tapos hindi kita masagip!”

“Gago totoong nangyari ‘yun! Muntik na ko malunod sa laway mo hayup ka!”

“Ganun ba? Sori naman tao lang. E ano ba kasi ‘yung panaginip mo?

“Tumawag daw si Genoveva, nagkwentuhan kame walang puknat tapos nung sasabihin na niyang I love you naputol dahil nga sa lintik na laway mo!”

“Hahahaha! Chong nananaginip ka pa ba? Tulog ka kaya ulet. Excited ka lang siguro sa date ninyo mamaya!”, sabay akap sa hotdog na unan at pumikit ulet.

“Ha?! Anong ibig mo sabihin dude? Anong date naming dala-?”

Biglang nag-ring ang cellphone ni Rogelio, si Genoveva tumatawag.  Nagulat si Rogelio, sinagot agad ang tawag, marahan ang pag-hello.

“He…ll…looow…?”

“Hello lang talaga? Hindi mo na nga ko binati ng happy monthsary kaninang umaga, hindi mo pa ko tinawag sa terms of endearment natin?!! (naghuhurumintado ang boses ni Genoveva, nawala ang poist. A kikay is now turns into a palengkera) Kanina pa ko tawag nang tawag at text nang text hindi mo sinasagot!!! Tanghali na hindi ka pa nakagayak! Ano ba gusto mo  ha? Gusto mo tapusin na natin ‘to e! Ano ha?”

“Teka-teka! Wait lang. Ano ba pinagsasabi mo? Anong monthsary? Tayo ba?”

“Hindi ka nakakatawa ha… Sabihin mo lang kung wala kang time sakin… Kung ayaw mo ko makasama… Bumili pa naman ako ng bagong bistida sa Forever 21 para sa okasyon na ‘to tapos ganyan ka… Huhuhu… (biglang naiyak)”

Kahit nawiwirduhan pinatahan ni Rogelio si Genoveva bunsod ng labis niyang pagmamahal dito.

“Tahan na babes…”

“Waaaaah! (humagulgol lalu) Hindi babes tawagan natin huhu!

“Oo nga alam ko, tinetesting lang kita honey!”

“I hate you na sobra! Heart ang tawagan natin! Grabe ka talaga! I hate you! I hate you!”

“Joke lang heart ‘to naman… Sige na tahan na. Gagayak na ko, napuyat lang kasi ko kagabi sa lamok. San mo nga pala gusto pumunta?”

“Surprise me! (sumigla na ulet)”

“Ok sige meet na lang tayo sa kanto ha dun sa Ministop. Mga bandang 4pm, oks ba ‘yun heart?”

“Sige heart! I love you mmmmmmwah!”

Kinilig si Rogelio na hindi makapaniwala.

“I love you too! Slurp!”

Makalipas ang ilang oras… 4pm na. On time si Rogelio panay ang ayos ng buhok habang inaantay si Genoveva. Bumili pa ng hairstyling wax na nasa sachet.

“Hi heart Happy Monthsary!!! Gift ko sa’yo.”

“Wow thanks heart nagabala ka pa talaga. Pano ‘yan wala ko gift sa’yo?”

“Ok lang. Kasama lang kita Masaya na ko. Hihi…”, sabay hawak sa braso ni Rogelio.

“Shall we?”, tumango si Genoveva at agad silang sumakay ng jeep, ng bus, at ng mrt. Bumaba sa Ayala station, sa Glorietta pala ang tungo.

Kumain sa Shakey’s. Bumili ng milktea sa Chatime, winter watermelon. Iniinom nila ‘yun habang nag-i-stroll sa mall. Maligalig silang dala, walang pakialam sa mundo puno ng pagmamahalan at umaapaw sa ka-sweetan. Napadaan sila sa sinehan, showing na ang Iron Man 3.

“Heart watch natin o Iron Man 3? Type mo ba?”

“Oo naman heart! Ganda kaya ‘yan.”

“Yey!”, biglang hug tight sa kanyang hearty.

Agad bumili ng ticket si Rogelio. Naalala niya bigla ang KKK secret place sa sinehan na tinuro ni Jobert as a friend. Napa-grin smile si Rogelio. “Haha maaasahan ka talaga Jobert! Tunay kang kaibigan kahit tumutulo laway mo pagtulog!”, ngising bulong niya sa sarili.

Tangan-tangan pa din nila ang biniling milktea na may pearl. Pagpasok sa loob nilamig agad ang dalawa. Alam na natin kung saan dinala ni Rogelio si Genoveva. Doon sa pinakataas, pinakasulok at pinakamadilim na bahaging lugar ng sinehan.

“Heart giniginaw ako.”

Mabuti na lang naka-jacket si Rogelio kahit summer.

“O eto mag-jacket ka muna heart.”

“Heart ang ginaw pa din…”, sumandal kay Rogelio.

Sinamantala iyon antimano ni Rogelio. Inakbayan niya si Genoveva. Hindi pumalag. Diniinan ang akbay tipong paakap. Hindi pumalag. Hinawakan niya ang kamay. Hindi din pumalag. Hinalikan niya sa bumbunan. Hindi din pumalag. Hindi na mapakali sa Rogelio may kakaibang kislot ang sa kanya ngayo’y bumabalot.

Napaunat ng ulo si Genoveva at napatingin sa kanya. Tinitigan siya nito, medyo malagkit. Oo madilim sa sinehan pero nagkakatitigan talaga sila. Walang bumibitaw. Pumikit si Genoveva, akmang hahalik sa lips ni Rogelio, napapikit na din siya. Dahan-dahan naglapat ang kanilang mga labi, unti-unting bumubuka, marahan na ngumangasab-ngasab hanggang sa mapa-atras ng ulo si Rogelio…

“Heart ang baho ng hini-“, pagdilat niya nasa loob siya ng kanyang kwarto at nakatapat ang mukha sa pwet ni Jobert as a friend.

“Ay puta nasa panagi- Fuck you ka Jobert ang baho ng utot mo mamatay ka na sana hayup ka! Walang hiya ka ba’t sa mukha ko pa?!!!!”

“Ano ‘yun chong? Hasel ka naman pare ansarap matulog nambubulabog ka. Utot lang ‘yan dude what are friends are for?”

Hanggang kaylan magtitiis si Rogelio sa mga sleeping habit ni Jobert as a friend na may halong kababuyan, kawalangyaan, at kabrutalan? May katwiran nga ba si Jobert as a friend na “What are friends are for?”? At bilang matalik na kaibigan, dapat pa bang tanggapin iyon ni Rogelio ng buong puso at walang halong pagaalinlangan? Kailan masasabi na ito ay Sukdulan na at marapat nang kalusin ang salop?

Sa kabilang banda, tuluyan na kaya talagang nagising si Rogelio? Hanggang kaylan siya magpapaikot-ikot sa loob ng panaginip? Magtuloy kaya ito sa dream within a dream within a dream within a dream within a dream? Siya ba kaya talaga ang nananaginip o bilang kaibigan ay inako iyon ni Jobert as a friend? Or baka naman si Genoveva? Walang nakakaalam.

Abangan na lang ang lahat ng kasagutan dito lang sa nagiisa, walang kaparis, walang katulad at walang gustong gumaya na brutal drama serye sa internet… ang Tilamsik sa Gabing Maligamgam copyright 2013.

Para sa ating Question of the day Promo:

“Ano ang amoy ng utot ni Jobert as a friend?”

A.Bulok na itlog

B.Kulob na pakuraban

C.Pusali

Follow up Question:

“Gaano ka-nose friendly ang utot ni Jobert as a friend?”

A.Slight

B.Nose friendly talaga

C.No Reaction

TILAMSIK SA GABING MALIGAMGAM (an FB broken serye)

Ang Nakaraan…

Mag-imagine ka ng isang pangyayari na ikaw lang nakakaalam at natitiyak mo sa sarili na ito nga ay nangyari. Random lang kahit ano. Kung may napili na, damhin itong mabuti isipin na nandun ka mismo ngayon sa eksena na ‘yon, gawin mong makatotohanan sa isip mo. Kapag nagawa mo na, ang tanong ngayon, nangyari nga ba talaga ang alaala na ‘yun sa waking life mo isa lamang ‘yung panaginip na naimbak sa memory mo? Alin ang totoo?

Nagising si Rogelio sa isang panaginip at nagising pa magmuli sa isa pang panaginip.

Episode 7: “How Deep is Your Love?”

“Oy chong good morning, kamusta? Ke-aga-aga nakakunot noo mo diyan…”, palakaibigang pagbati ni Jobert as a friend sa kanyang matalik na kaibigan na si Rogelio na ngayo’y nakadayukdok at nakahalukipkip sa may beranda.

“Wala pre pinagmamasdan ko lang ‘tong mga langgam dito, mabuti pa sila alam na alam nila where they belong ganyan lang sila samantalang tayo puno ng uncertainties ang life. ‘Yung iniisip nga nating kahahantungan natin matapos rito e hindi pa natin tiyak kung totoo ba o hindi e …”

“Whoa! Whoa! Lighten up dude, ang deep natin ngayon ah. Kape ka nga muna nang mahimasmasan ka.”, sinserong abot ng kape ni jobert as a friend sa kanyang kaibigang na sa puntong ‘to e sinaniban ata ni Socrates.

“Hindi tol iniisip ko lang kung san ba ko lulugar sa puso ni Genoveva?”

“Tol ang daming babae! Andiyan si Geeraldyn at Gertude sa may kanto, G din start name nila.”

“Iba si Genoveva chong! Damang-dama ko siya! Ramdam mo ba?”

“E kung ganyan par dapat ang pagtuunan mo na lang muna ng pansin e kung pano mo siya mapagre-reply ng dalawa pang K para malaman mo na mahal ka nga din niya!”

“Ay putek! Antalino mo talaga pards! Good idea ‘yan ah. Sige-sige. Ano kayang magandang i-text sa kanya para mag-reply ng K?”

“Hmmmm… Ask mo kaya kung nag-breakfast na ba siya?”

“Malamang OO o HINDi lang sagot niya diyan par, iba pa dali.”

“Aaah… Kamustahin mo kaya ganyan?”

“Tol naman OK LANG or I’M FINE tiyak reply niya niyan.”

“Sure ka chong? Malay mo ‘di mag-reply ‘di ba?”

Ansama bigla ng titig ni Rogelio kay Jobert as a friend, hindi niya tuloy ma-assess kung Tiger Look lang ba ‘yun ng kanyang kaibigan o isa itong friendly stare.

“E kung i-text ko ulit kung gano ko siya kamahal?”

“Pwede din chong. This time dapat tagos sa buto niya, tipong mapapaluha siya at mapapatakbo papunta dito para yakapin ka.”

“ Tama-tama! Sige pag-isipan ko ‘yan.”

Makalipas ang ilang oras buo na ang text message ni Rogelio at ready na siyang i-send ito.

“Hi Gen-gen. Musta u? Aq e2 ndi me sleep, ndi me eat ka2icp u & kung ano b ibg mung xabhn xa ‘K’ rply mu skn las dey. Pro kht pnphrpan mu me mgicp, rmmber mu lng luv n luv kta. And2 lng aq lgi 4 u, tke cre alwys h? Mhal n mhal kta. No adjctve cn dscribe wat I fil 4 u. Kw ang ngbgay kulay xa lyf q, grbe kung mpifil mu lng sna kung gno kta kluv. Haay Gen-gen luv na luv kta. I luv u! Eat n b u? Sna mgk2luyan tyo. Kw ang pngarap q. F evr mging tyo ashan mu n I wil tke cre of u & I wil protct u. Sori kung d2 q xa txt cnsbi 2, n22rpe kc me pg khrap u. Pro lam q sumdy mssbi q dn 2 xa face mu ay mali xa fb mu pla. Cge gang d2 n lng muna 2 wla n me msbi, sna mreciv u 2 ng buo at ndi sum txt missing. Un lang, I luve u ulit! Mwah!”

Click send.

Sending…

Message sent!

Waiting for reply.

Mabutit mabilis ang reply ngayon ni Genoveva tinamaan ata sa pure and full of love text ni Rogelio. Dali-daling inopen ni Rogelio ang message ni Genoveva na may halong kaba sa dibdib.

Click open.

Loading…

“ü”, ang reply ni Genoveva.

Saan hahantong ang textan na ito? Makuha pa kaya ni Rogelio ang ikalawang K reply upang mabuo ang KKK na itinuro sa kanya ni Jobert as a friend upang malaman daw niya kung mahal nga din ba siya ni Genoveva o hindi? Ano ang tamang text para mag-reply ng “K” si Genoveva?

Sundan ang mga umaatikabong eksena at mga maaanghang na kasagutan dito lang sa Tilamsik sa Gabing Maligamgam!

Para sa ating Question of the Day Promo:

“Bilang nagiisa at natatanging avid fan, tagasubaybay, mambabasa ng nagiisa at namumukod tangi ding brutal drama serye sa internet na Tilamsik sa Gabing Maligamgam, ano ang masasabi mo sa nababalitang pagdi-dinner date di-umano ni Pres. Pnoy ke Bianca Manalo? May kaugnayan kaya ito sa pananalanta ng isang buhawi kasabay ng pagulan ng yelo sa may Balagtas Bulacan kamakailan lang?”

*Kung YES ang sagot, sabihin ang dahilan kung bakit at ipagkalat ito sa siyam mong matatalik at mapagkakatiwalaan na kaibigan.

*Kung NO ang sagot, kimkimin ang dahilan kung bakit sa loob ng anim na taon o hanggang sa sumikip ng husto ang dibdib. ‘Wag ipagkalat kahit pa sa pinakamamahal mong kasintahan.